Universele bankdienst 

De universele bankdienst zal toelaten om aan een redelijk tarief manuele overschrijvingen op papier uit te voeren. Het is een pakket dat minimaal bestaat uit onderstaande diensten.   

De UBD heeft een maximale forfaitaire kost van 60 EUR per jaar, eventueel aangevuld met een variabele kost voor het verzenden van de rekeninguittreksels.   

 Deze maximale kostprijs geldt voor de looptijd (zie verder) van het Charter en kan in die periode maximaal 6 EUR per jaar stijgen. Een eventuele prijsverhoging kan nooit leiden tot een tarief dat de 60 EUR per jaar overschrijdt.  

Indien het aantal manuele verrichtingen een vooraf bepaald aantal (minimum 60) overschrijdt, bedraagt de prijs per bijkomende verrichting maximaal 1 EUR.   

 Indien de bank in haar eigen kantoren automaten aanbiedt voor het afdrukken van rekeninguittreksels, kan de klant hier kosteloos gebruik van maken.  

Indien de bank niet over automaten beschikt om papieren uittreksels te voorzien, kan de klant opteren voor een verzending per post. Banken kunnen, naast de portokosten, een redelijke kost aanrekenen voor de maandelijkse verzending van de uittreksels. Die redelijke kost is als volgt vastgelegd:  

• Een maandelijkse abonnementskost die maximaal 2,50 EUR bedraagt (incl. portokosten); 

• Een maximale kost van 1 EUR per enveloppe + portokosten; 

• Een beperkte forfaitaire kost per jaar van maximaal 5 EUR + portokosten.  

 Occasionele kosten – bijvoorbeeld het opnieuw aanbieden van een domiciliëring in geval van te weinig provisie op de zichtrekening of het aanvragen van een nieuwe debetkaart – zijn niet inbegrepen in de prijs van de UBD.  

Elke klant die, om welke reden dan ook, geen toegang heeft tot de online toepassingen die banken aanbieden, kan beroep doen op de UBD.   

 Iedereen kan er dus gebruik van maken. Het is een minimum aanbod dat banken kunnen aanvullen met extra diensten, waarbij de concurrentie tussen de banken vrij speelt. De klant is vrij om nog andere zichtrekeningen aan te houden bij andere banken.   

 Hierin schuilt het voornaamste verschil met de basisbankdienst: die is wel wettelijk geregeld en geeft invulling aan het ‘recht op een betaalrekening’. Eén van de voorwaarden om er gebruik van te kunnen maken, is het niet hebben van andere rekeningen bij andere banken.   

Het Charter bevat naast de modaliteiten van een universele bankdienst ook het engagement om de consument nog beter te informeren over het aanbod van de banken en de bijhorende tarieven. Deze transparantie moet leiden tot nog betere keuzes door de consument. In datzelfde opzicht zal de overheid de bestaande vergelijkingstools uitbreiden en online tariefsimulatoren ter beschikking stellen, op basis van de input geleverd door de banken.  

 Als de klant graag van bank wenst te veranderen, dan kan beroep gedaan worden op de bankoverstapdienst. Gezien niet alle klanten hier even goed van op de hoogte zijn, zal de sector en de overheid deze dienst nog beter bekendmaken bij haar klanten. In 2020, zijn 72.308 klanten van bank veranderd. Bovendien werd de dienst recent nog uitgebreid en kunnen nu ook spaarrekeningen eenvoudig worden overgedragen.   

 Tot slot zullen de regering en de banksector inspanningen blijven leveren om de digitale kloof zoveel mogelijk te dichten, zonder weliswaar de verdere digitalisering van het betaalverkeer te beletten of te vertragen. De regering zal bovendien elektronisch betalen fors uitbreiden zodat de consument de mogelijkheid heeft om elektronisch te betalen wanneer hij dat wil.